ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΕΙΣ

Description

Δεν τελειώνει ο χρόνος
Λιώνει, τρίβεται, γίνεται σκόνη
πάνω στα φτερά απ’ όλα τα πουλιά
που πετούν, πετούν
αδύναμα τούτο τον κόσμο να συρράψουν
Του λόγου μου όμως εγώ,
βετεράνος τόσων πολέμων
χιλιάδων ξυρισμάτων
ατελής προσωπογραφία
που άστραψε και έσβησε
στην καύτρα ατελείωτων τσιγάρων
άρρωστος σαν γλιστερή, υγρή ντροπή
μέσα σε σιωπή άκαμπτη
γιατί κάποτε είχε σπάσει
έχω περπατήσει σε κόσμο
που τον διέσχιζαν
ανάλαφρα βήματα θηλυκά
τολμώ και ψιθυρίζω: Αγαπώ.

Στην έκδοση αυτή, που σχεδιάστηκε από την Καλλίνα Κυρατσούλη, η ποίηση του Δημήτρη Xαλαζωνίτη επιμένει με λέξεις, προτάσεις, στίχους, ανθρώπους και συναισθήματα σε ποιήματα του βιβλίου, του δρόμου, του τοίχου.

Αυτοί μας που έφυγαν
Ο θάνατός τους μας γέρασε
Σαν, τα χρόνια που δεν έζησαν
να προστέθηκαν στα δικά μας
Έτσι τώρα
Όταν μόνοι μας
Όταν κλείνουν οι πόρτες
Και κανείς δεν ακούει
Ακόμα σκεφτόμαστε
στον πληθυντικό