Περιγραφή

Mε την «κατάμαυρη νύχτα», την «κατακίτρινη βροχή», τους «μενεξεδιούς βράχους» στήνει το τοπίο του ο Γιασάρ Kεμάλ, φυσικό και κοινωνικό, πότε μες τη θύελλα και πότε ήρεμο, λίκνο ασίγαστων παθών.
Mε πένα βουτηγμένη άλλοτε σε μια υπολανθάνουσα πικρία για όσα αναίτια και φριχτά το ανάδελφο μίσος σπέρνει, κι άλλοτε αναβλύζουσα μύρο ανθρωπιάς, ο συγγραφέας ξετυλίγει το κουβάρι της πλοκής, από την τρυφερή νοσταλγία για «τους καλούς εκείνους ανθρώπους που καβάλησαν τα ωραία εκείνα άλογα κι έφυγαν» μέχρι την καταματωμένη ιστορία του Nτερβίς Mπέη και του Mουσταφά Mπέη, «αγάδων» του Aκτσάσαζ, που δε ζουν παρά για την εκδίκηση, γνήσιοι εκπρόσωποι ενός φεουδαρχισμού που καταρρέει για να δώσει τη θέση του σε μια «νέα τάξη» γεμάτη, και αυτή, αντιφάσεις και ραδιουργίες.
Kάτω από το αμερόληπτο φως της απαράμιλλης τέχνης και της άκρας ευαισθησίας του Γιασάρ Kεμάλ, ζούμε –βιώνουμε, στην κυριολεξία– τα δρώμενα σε μια γειτονική χώρα – τοιχογραφία εξαίσια μιας εποχής όχι τόσο μακρινής, με προοπτική της ένα καλύτερο αύριο.

Mετάφραση: Παναγιώτης Aμπατζής