Περιγραφή

Αντικείμενο της μελέτης αυτής είναι η επισήμανση των κυριότερων σταθερών και μεταβλητών στην εξέλιξη των συνταγματικών θεσμών της χώρας μας από την εποχή του Μεσοπολέμου ώς την πτώση της δικτατορίας των συνταγματαρχών, το 1974. Στο πεδίο των πολιτικών θεσμών, η περίοδος αυτή χαρακτηρίζεται από τη νόθευση και τη διπλή κατάργηση του κοινοβουλευτικού συστήματος και των ατομικών ελευθεριών, που μια μακρόχρονη φιλελεύθερη και δημοκρατική εξέλιξη είχε διαμορφώσει ώς το 1915.
Πέρα από τους κοινωνικούς, οικονομικούς και ιδεολογικούς παράγοντες των αλλεπάλληλων κρίσεων της περιόδου που εξετάζεται, ιδιαίτερη σημασία αποδίδεται στις συνταγματικές επιπτώσεις των δύο μεγάλων διχασμών, του εθνικού διχασμού στο Μεσοπόλεμο και του εμφυλίου πολέμου στη μεταπολεμική περίοδο. Στους δύο διχασμούς και στις ψυχώσεις που προκάλεσαν αναζητούνται κυρίως οι λόγοι που οδήγησαν στη βαθιά παραμόρφωση των συνταγματικών θεσμών της χώρας, στην αδυναμία τους να προσαρμοστούν στις ανάγκες του παρεμβατικού κράτους του 20ού αιώνα και, τέλος, στην ανοιχτή κατάλυσή τους, το 1936 και το 1967.

Πρόλογος: Αριστόβουλος Μάνεσης
Μετάφραση: Βενετία Σταυροπούλου